Για ποια ομορφιά μου μιλας;

Ο κόσμος έχει αλλάξει. Θέλει πια το πιο ψαγμενο. Το πιο καινούριο, το αλλιώτικο. Θέλει να γίνει κάτι άλλο από αυτό που είναι, κάτι διαφορετικό από αυτό που σκέφτεται και νιώθει. Δεν τον νοιάζει να είναι άλλος τη μέρα κι ένας άλλος τη νύχτα που ξαπλώνει στο κρεββάτι του, εκεί που δεν τον βλέπει κανείς, εκεί που είναι αυτός και οι εαυτοί του..
  Ο κόσμος θέλει να είναι πιο όμορφος. Συνέχεια βρίσκει τρόπους είτε να αλλάξει τα χαρακτηριστικά του, αυτά που τον κάνουν μοναδικό, είτε να σταματήσει το χρόνο, καταλήγοντας πολλές φορές σε αστεία και τραγελαφικά αποτελέσματα. Δεν σκέφτεται ότι έτσι όπως κοιμάται το βράδυ, έτσι θα αγαπηθεί κάποια στιγμή. Έχει μπει σε μία δίνη που όλοι θέλουν να δείχνουν όμορφοι, δήθεν, ξεχνώντας πόσο πραγματικά όμορφοι είναι. Σε μία δίνη που λείπουν τα πρωτότυπα, γιατί όλα μοιάζουν ίδια, όλα είναι "της μόδας", όλα γινονται αναγκαία...κακά!
   Για ποια ομορφιά μου μιλάς; Για αυτή που προστάζει τα χείλη να είναι αφύσικα φουσκωμένα, τα φρύδια ζωγραφισμένα και "καλοσχηματισμένα", τα μάτια πιο μεγάλα, τα μαλλιά πιο μακριά και τα κορμιά πιο αδύνατα με επίσης φουσκωμένα τα "δυνατά" μας σημεία; Για την ομορφιά της μάσκας και της κόπιας; Του ίδιου και απαράλλαχτου μέσα στα πλήθη; Όλα της μόδας είναι. Ξέρω.
  Άλλος ξυπνάς, άλλος είσαι στον έξω κόσμο και άλλος κοιμάσαι. Όλοι μας όμως μέσα μας ψάχνουμε να βρούμε κάποιον να κοιμόμαστε και να ξυπνάμε μαζί του.. Αυτόν που θα παίρνει αγκαλιά τον αληθινό εαυτό μας, τον έναν και μοναδικό και θα τον βάζει στη θέση του κάθε φορά που θα του λέει πόσο πραγματικά όμορφος είναι έτσι χαλαρός και ανέμελος. Κάθε φορά που θα τον κοιτάει με λάμψη στα μάτια, θα χαϊδεύει τα ατημέλητα και ανακατεμένα μαλλιά του, θα σκουπίζει τα δακρυσμένα από τη νύστα μάτια του.
  Και ο άλλος εαυτός; Αυτόν που φοράς για να βγεις έξω λεω. Αυτόν που αρέσκεται σε κάθε καθρέφτη και σνομπάρει όποιον δεν του μοιάζει. Αυτός ο εαυτός που σε βγάζει έξω και αν υπήρχε καθρέφτης να δεις μέσα του θα έσπαγε, δεν αρέσει σε αυτόν που το βράδυ σε κρατάει αγκαλιά. Κι εσύ όταν λες ότι θες να είσαι όμορφη και λαμπερή και αναζητάς κάτι όμορφο και ζηλευτό, ποια ομορφιά εννοείς ότι θες να βρεις; Αν δε σε κάνει να γελάς πόση ομορφιά έχει μέσα του;
  Μπερδέψαμε τον φακό και τον καθρέφτη με τον χαρακτήρα. Θέλουμε να ημαστε όμορφοι, αλλά ξεχνάμε να ήμαστε αληθινά Όμορφοι. Χτίζουμε το έξω και το μέσα μας σαπίζει. Το μέσα μας με το οποίο ξαπλώνουμε το βράδυ, μένει ξάγρυπνο για το μέσα κάποιου άλλου. Όχι για το χρώμα που έχουνε τα μάτια του, αλλά για τον τρόπο που εκείνα μας κοιτάνε. Για το χαμόγελο εκείνο το παιδικό και αθώο που έχει το πρόσωπο του όταν μας βλέπει. Για αυτή την ομορφιά δεν κοιμόμαστε τα βράδια.
   Γεννηθήκαμε διαφορετικοί. Γεννηθήκαμε μοναδικοί. Δε γεννηθήκαμε για να γίνουμε ίδιοι. Γεννηθήκαμε για να ξεχωρίζουμε. Αυτή είναι η ομορφιά μας. Η διαφορετικότητα είναι η ομορφότερη ομορφιά που υπάρχει. Αυτή η διαφορετικότητα της ψυχής..

Βασω Πατρώνη

Πάνε τα γυναικάκια που ήξερες.

Δυναμικό ξεκίνημα και έχει ως εξής: Μάγκα μου, πάνε τα γυναικάκια που ήξερες. Οι εποχές αλλάζουν το ίδιο και οι κοινωνίες. Κάπου εκεί μέσα θα δεις και τις σχέσεις να αλλάζουν και τους ίδιους τους ανθρώπους. Για ποια αλλαγή άραγε να σου μιλάω? Το αδύναμο πλέον φύλλο που συνήθιζες να αποκαλείς γυναίκα δεν υπάρχει πια. Με τον έναν η με τον άλλο τρόπο καταφέραμε και εδραιώσαμε το φύλλο μας δίπλα στον ανώτερο όπως συνηθιζόταν, ιεραρχικά άντρα. Πλέον τα επαγγέλματα δεν χωρίζονται σε κατάλληλα και μη για εμάς, ανώτερα στελέχη εταιριών δεν είναι μόνο άντρες. Αποδεικνύεται πως μια γυναίκα μπορεί να σου βάλει τα γυαλιά και με το πείσμα, την οργάνωση και το πολυάσχολο και συνάμα σπίρτο μυαλό της να καταφέρει πολλά. Είναι γνωστή η λειτουργία του ‘multitasking’ που μας διακρίνει, όρος σύνθετος, ο οποίος δηλώνει ξεκάθαρα την δυναμική φύση του γυναικείου φύλλου και την ικανότητα του να καταφέρνει όσα βάζει στο μυαλό του.

Θα σου βάλει και τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι και την ζωή πατίνι δεν θα της την κάνεις εσύ, αλλά εκείνη. Εκεί που το έπαιζες γόης και ακαταμάχητος κατακτητής θα φοβάσαι μη και τη χάσεις, γιατί χωρίς εκείνη δεν έχει νόημα η ζωή σου. Θα φοβάσαι να κοιμάσαι μόνος τα βράδια και τα πρωινά δεν θα έχεις το μοναδικό εκείνο δημιούργημα του θεού να σου φτιάχνει την ημέρα και να σε προστατεύει με την αγάπη της και το νοιάξιμο της για σένα. Θα την ζητάς στη ζωή σου, όπως ένας περιπλανώμενος αποζητά μια σταγόνα νερό στην ζεστή και ανυπόφορη έρημο, απροστάτευτος.

Χωρίς εμάς δεν μπορείτε να κάνετε και αυτό είναι δεδομένο. Μας έχετε ανάγκη, όπως εμείς εσάς. Ωστόσο η αναγκαιότητα που πηγάζει και από τα δυο φύλλα δεν είναι παράγοντας, ούτε μεταβλητή που θα κάνει την γυναίκα μια μέρα ξαφνικά αδύναμη και υποχείριο του άντρα. Δεν θα τρέξουμε από πίσω σας με παρακάλια, ούτε θα γκρινιάξουμε. Ίσα-ίσα με σύνεση και λογική θα εκφράσουμε αυτά που θέλουμε και θα φύγουμε με το κεφάλι ψηλά. Κάτι για αξιοπρέπεια ακούστηκε και θα το δεις να συμβαίνει μπροστά στα μάτια σου. Ούτε θα ΄σπάσουμε’ τηλέφωνα, ούτε θα βάλουμε τα κλάματα. Εντάξει εδώ μπορεί και να το κάνουμε αλλά μόνο μπροστά στις φίλες μας και προς Θεού με ότι έχει να κάνει σχέση με κουδούνια τα ξημερώματα δεν το κάναμε εμείς. Δεν θα τρέξουμε πίσω από κανέναν που απλά θέλει να κάνει την πλάκα του, να περάσει την ώρα του. Πίσω από κανέναν, ο οποίος δεν γνωρίζει τι σημαίνει σεβασμός, αξιοπρέπεια και πως να φερθεί σε μια γυναίκα. Δεν πρόκειται για στάση εγωιστική, ούτε επίδειξη ικανοτήτων, πρόκειται για συνειδητοποίηση ότι εμείς είμαστε στο ίδιο επίπεδο με εσάς. Και μια συμβουλή: ποτέ μην μας υποτιμήσεις, γιατί δεν το έχουμε πολύ να μην μας ξαναδείς.

Δεσποινα Μπαρακου

Οι άνθρωποι σου, οι δικοί σου άνθρωποι

Απεχθεια και αηδία.. Δύο πολύ ισχυρά συναισθήματα.. Είναι στιγμές που φτάνω στο αμήν και αυτά κυριαρχούν μέσα μου.Ανουσιες φιλίες, σχέσεις δίχως νόημα,βαρετες και αδιαφορες γνωριμίες. Άτομα που πιστευες πως θα ήταν για πάντα στο πλευρό σου σε αδειάζουν στα δύσκολα..Αμετοχοι θεατές στην πιο δύσκολη παράσταση της ζωής σου.. Οχι, δεν είναι δικά σου πρόσωπα αυτά.. Σε αυτές τις δυσβασταχτες στιγμές καταλαβαίνεις ποιοι πραγματικά αξίζουν.. Και ξαφνικά γκρεμιζεται ο γυάλινος κόσμος γύρω σου και συνειδητοποιεις πως μονάχα άνθρωποι μετρημενοι στα δάχτυλα ενός χεριού,ή και ακόμα λιγότεροι, είναι αυτοί που πραγματικά σε αγαπούν και σε νοιαζονται.. Μην σε ξεγελουν οι ορκοι και τα μεγάλα λογια, στα δύσκολα σχεδόν κανείς δεν μένει..

Δεσποινα Βάγια

Όλα ή τίποτα. Κι αν όχι όλα, τότε τίποτα

Ποιο ήταν το όνειρο σου όταν ήσουν μικρός; Τί ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις; Πώς φανταζόσουν τον εαυτό σου κ πόσο απέχεις από αυτόν; Βασικά, τί ζητάς και τί ψάχνεις; Βλέπεις, ο κόσμος με τον οποίο συναναστρέφεσαι, παίζει μεγάλο ρόλο στην εξέλιξή σου.
 Μη βάζεις φραγμούς και μην αρκείσαι με το μέτρο. Γιατί να αρκεστείς με κάτι μέτριο, όταν μπορείς να τα έχεις όλα; Βαριέσαι να προσπαθήσεις; Γιατί βαριέσαι; Και μετά ναι ξέρω.. Μια ζωή στη μιρλα, τη μιζέρια και το παράπονο. Καμία περηφάνια κι αξιοπρέπεια. Κανένας σεβασμός κι εγωισμός σε όσα πρέπει και για όσα σου αξίζουν. Τί ζητάς; Γιατί ζητάς;..
 Όλοι έχουμε όνειρα. Όλοι για κάτι θέλουμε να παλέψουμε. Όλοι για κάτι έχουμε να παλέψουμε σε αυτή τη ζωή. Τα δίνουμε όλα. Τα νιώθουμε όλα. Τα ζητάμε όλα. Τα έχουμε όμως; Τα αξίζουμε! Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Τα αξίζεις όλα εσύ που διαβάζεις αυτό το άρθρο. Μη το ξεχάσεις ποτέ. Αν το ξεχάσεις, πάει..Ξεχάστηκες.. Και δεν το θες αυτό.
 Δεν το θες αυτό, γιατί πονάει. Δε θες να ξεχαστείς. Ή όλα ή τίποτα κι αν όχι όλα τότε τίποτα φίλε μου. Γιατί "όλα" είναι όσα θες και "τίποτα" είναι με ότι συμβιβαστείς. Γιατί να συμβιβαστείς; Και γιατί να συμβιβαστεί κάποιος με σένα; Ποιος να συμβιβαστεί με σένα; Αν δε θέλει ΔΡΟΜΟ! Αν δυσκολεύεται, δεν μπορεί, κι αν δε μπορεί δε θέλει. Τέλος! Να φύγει. Να πάει στα εύκολα και χιλιοπαρμενα. Εκεί που τον παίρνει και θα είναι με τους πολλούς.
 Γιατί να είναι με σένα κάποιος που όσο παλεύει να είναι με την πλειοψηφία, παλεύει να είναι και μαζί σου; Γιατί να βάζεις τον εαυτό σου στους πολλούς; Δεν είσαι με τους πολλούς. Δεν υπάρχουν οι πολλοί σε τέτοια θέματα. Ο καθένας μόνος του, ο καθένας είναι άλλος, ο καθένας διαφορετικός. Μοναδικός είσαι κι όταν το ξεχάσεις τελείωσες. Μη διεκδικείς κάτι λιγότερο από αυτό που είσαι, από αυτό που θες, από αυτό που σου αξίζει.
 Δώσε στον κόσμο να καταλάβει ότι δεν μπορεί να τα βγάλει εύκολα πέρα μαζί σου, κι αν θέλει το εύκολο, δεν είναι για σένα. Να πάει εκεί που μπορεί κι εκεί που τον πληγώνουν. Εκεί που δίνει τίποτα και η επιφάνεια ποικίλει. Δεν μπορεί μαζί σου, δεν αντέχει μαζί σου. Και μην πειστεις ότι κανείς εσύ κάτι λάθος. Εκείνος το κάνει το λάθος το μεγάλο που σε έβαλε στη μάζα και νομίζει ότι θα σε βάλει με το ζόρι σε αυτή.
 Εσύ που τα θες όπως τα θες, μη σταματήσεις να είσαι σκυλί μαύρο και άπιαστο. Μη σταματήσεις να δαγκώνεις και να κυνηγάς. Μη σταματήσεις να τους τα κάνεις όλα δύσκολα και δυσεύρετα. Σου αξίζει το καλύτερο και το καλύτερο να έχεις. Αν δε σου το δίνουν φύγε κι αν δε θες να φύγεις γίνε λύκος. Από γάτες μπουχτίσαμε και χαλάσαμε. Δε μπορούν όλοι. Μη συμβιβάζεσαι, η ζωή είναι για να παλεύεις. Μην κουράζεσαι, δεν τελειώνει ποτέ κι αυτό είναι το ωραίο.
 Η ζωή δεν είναι πόρνη. Αν ήταν πόρνη θα ήταν εύκολη. Είναι σκύλα. Μαύρη. Κι έχει παιδεμα. Μεγάλο. Αν δε μπορείς είσαι λίγος. Κοίτα να μπορέσεις, αλλιώς είσαι άξιος της μοίρας σου. Ή όλα ή τίποτα κι αν όχι όλα τότε τίποτα.

Βάσω Πατρώνη

Τι είναι τελικά η ευαισθησία;

Περπατάς στον δρόμο, βλέπεις προσπερνάς, πάς στη δουλειά σού, μιλάς, συνεργάζεσαι, πας στο σπίτι σου, ξεκουράζεσαι, περνάς καλά και πάλι τα ίδια. Μερικές πράξεις στην καθημερινή σου ζωή, πολλοί οι άνθρωποι μέσα σε αυτές. Αραγε μπορείς να καταλάβεις τι ο καθένας τους είναι;

Εχεις μπεί στον κόπο να αναλογιστείς για λίγο, όχι όσα σε απασχολούν αλλά ποιοί είναι εκείνοι η πολλοί, που σε περιτριγυρίζουν; Ίσως ναι, ίσως όχι. Ισως το έκανες και δεν βγήκε πουθενά, ίσως δεν είσαι αυτό που είναι εκείνοι. Ίσως είσαι κάτι πολύ διαφορετικό από εκείνους. Ίσως να μην είναι για σένα. Ίσως να μην είσαι για εκείνους.

Είμαστε για άλλους, είσαστε για άλλους και ζήσαμε εμείς καλά και εσείς καλύτερα. Όχι δεν ήρθε ακόμη το τέλος. Σου μιλάω αινιγματικά τόση ώρα ίσως γιατί πάλι φοβάμαι να σου πω ότι ανήκω στους πρώτους εκείνους που δεν ζητούν πολλά αλλά λίγα και καλά και αν τους τα δώσεις θα σε πνίξουν με αγκαλιές, φιλιά, άπειρη εκτίμηση και μία θέση στη ζεστή καρδιά τους. Είμαστε ευαίσθητοι, λέξη χιλιοειπωμένη, καθόλου αναλυμένη και αρκετά υποτιμημένη. Ευαισθησία τι είναι για εμάς;

Δεν τη χρησιμοποιούμε ως πρόσχημα για να μας κάνουν τα χατίρια ούτε ως απειλή γιατί "θα έχουμε μετά να λέμε". Ευαισθησία από εμένα που την εκπροσωπώ είναι όταν δίνεις χωρίς να ξέρεις ότι θα πάρεις αλλά προσδοκάς ότι εκείνος που θα λάβει το "θησαυρό" σου θα δεί τι θησαυρός είσαι και θα το εκτιμήσει. Δεν θέλουμε να τρέχετε από πίσω μας ούτε είμαστε ψώνια και ονειροπαρμένοι. Ονειρευόμαστε και προσπαθούμε να κάνουμε πράξη ένα κόσμο που θα είναι λιγότερο επιφανειακός και θα νοιάζεται για τα αισθήματα του άλλου.

Πολλές φορές το παρακάνουμε γιατί θέλουμε "κανάκεμα" και μερικά λόγια υποστήριξης και ένα "εγώ είμαι εδώ για σένα"

Είμαστε επίσης για γερά νεύρα. Κάποιες φορές μπορεί να πληγωθούμε βαθιά και να πούμε πράγματα που δεν θα τα ξεστομιζαμε ποτέ. Αυτό μπορεί να πληγώσει αυτούς που αγαπάμε αλλά ίσως να έχουμε αντέξει πολλά μέχρι τότε. Δεν μας δικαιολογεί αυτό εν μέρει. Αν έχεις συνηθίσει να ζεις στην επιφάνεια, να πράττεις, να λες και να ζεις χωρίς να σε νοιάζει τι θα σκεφτεί ο άλλος, τότε η γνωριμία σου με ένα ευαίσθητο άτομο θα σε κάνει να νιώθεις ότι πνίγεσαι και πως πολύ γρήγορα πρέπει να τρέξεις μακριά.

Είναι και εκείνοι οι άνθρωποι που μας αποδέχονται όπως είμαστε, με  τα κολλήματα, με τις γκρίνιες μας, με τα "έτσι μας με τά αλλιώς μάς" βρε παιδί μου. Ποτέ τους δεν παραπονέθηκαν. Εκείνοι ξέρουν καλά ποιοί είμαστε και το εκτιμούν.

Δεν βάζω τον εαυτό μου ψηλά, ούτε είμαι η αλάνθαστη σωστή αλλά ξέρω πως όταν βρείς ένα τέτοιο πρόσωπο στη ζωή σου να ξέρεις ότι έχεις πολλά να ζήσεις και να μάθεις που ως τότε σου φαινόταν ανιαρά και ασήμαντα.

Δώσε μας μία ευκαιρία να σου δείξουμε ότι δεν είμαστε περίεργοι και απαιτητικοί. Είμαστε κάτι παραπάνω από αυτό που πιστεύεις και μη μας ζητήσεις ποτέ να αλλάξουμε, είναι κάτι παραπάνω από τις δυνάμεις της ψυχής μας.

Δεσποινα Μπαρακου

Όταν πέφτεις να σηκώνεσαι

 Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος από εμάς που σαν παιδί δεν άκουσε από τη μαμά του τη γνωστή σε όλους μας φράση "Δεν πειράζει..Σήκω. Θα μεγαλώσεις!". Κάθε φορά μετά από ένα χτύπημα ή ένα πέσιμο ακούγαμε αυτό το ενοχλητικό για εμάς τότε ποιηματάκι. Τυχαία όμως τα λόγια; Δεν νομίζω...
 Αν το σκεφτούμε λίγο καλύτερα θα δούμε πόσο δίκιο είχαν οι μαμάδες μας και πόσο τελικά κυριολεκτική ήταν η σημασία αυτής της 'μεγάλης' φράσης. Στη ζωή μας πολλές φορές λυγίσαμε και ακόμα πιο πολλές θα λυγισουμε στη συνέχεια. Οικογένεια; Φίλοι; Γκομενικά; Δουλειά; Αγάπη; Προδοσία; Άπειροι οι λόγοι που πέσαμε. Αμέτρητα τα δάκρυα που χύσαμε. Πολλοί αυτοί που δε θα διστάσουν να μας ρίξουν.
 Εε και; Άπειροι οι λόγοι που πέσαμε. Οι λόγοι να μείνουμε κάτω όμως πόσοι είναι; Υπάρχουν άραγε; Έχουμε λόγους να μείνουμε κάτω ή μήπως όχι; Μήπως ψάχνουμε αφορμές να τα παρατήσουμε; Και αν είναι αυτό, γιατί να το κάνουμε; Για ποιον; Μας αξίζει να μένουμε τόσο κάτω; Άλλο να πέσεις, άλλο να μένεις. Επιλογές είναι αυτές. Ποια θα πάρεις;
 Και τα λόγια της μαμάς σου; Τα ξέχασες; Ξέχασες κάτι βασικό.. Όταν πέφτεις και χτυπάς, μεγαλώνεις.. Ναι, μεγαλώνεις! Έχεις ζήσει και αυτό. Και αυτό ακόμα το τελευταίο που σε έριξε στα πατώματα κι έκανε την ψυχή σου θρύψαλα και τα μάτια σου να καίνε από την αλμύρα, γιατί σκόρπισε σε αμμουδιές, έγινε ένα με τους κόκκους της άμμου, διαλύθηκε σε τόσο μικρά κομμάτια, αλλά γνώρισε ξένα και μοναδικά ηλιοβασιλέματα. Και τώρα περιμένει την ανατολή. 

  Είσαι εδώ. Ακόμα και με αυτό εσύ είσαι εδώ. Για κάποιο λόγο είσαι εδώ. Είσαι μεγαλύτερος. Δυνάμωσες. Σκλήρυνες κι ωρίμασες. Γνώρισες κάτι καινούριο. Άλλαξες.. Δεν το νιώθεις; Είσαι διαφορετικός. Αλλά είσαι ο ίδιος.. Εσύ και η μεριά του εαυτού σου που βγήκε τώρα στην επιφάνεια. Και είναι τόσο όμορφη αυτή η μεριά.
 Μη τις φοβάσαι τις ουλές.. Να τις καμαρώνεις. Και τα σημάδια της ψυχής είναι αυτά που σε κάνουν αυτόν που είσαι. Να είσαι περήφανος για αυτό που είσαι.. Άλλωστε, είσαι ήρωας. Άντεξες όλα αυτά κι ακόμα χαμογελάς. Στέκεσαι στα πόδια σου.
 Τα σημάδια της ψυχής σου, αυτές οι ουλές είναι όσα έμαθες. Πάντα μαθαίνεις κάτι.. Και δεν μαθαίνεις όταν είσαι στην κορυφή. Μαθαίνεις όταν και για όσο παλεύεις να φτάσεις σε αυτήν. Όπως όταν ήσουν μικρό παιδί, τότε που όσες φορές κι αν έπεσες από εκείνο το δέντρο που ήθελες να σκαρφαλώσεις, εσύ πεισμωνες κι άλλο κι έβρισκες ένα νέο τρόπο κάθε φορά που σε ανέβαζε στο επόμενο κλαδί, μέχρι που επιτέλους έφτασες στην κορυφή. Κι έφτασες γεμάτος αίματα και ουλές φίλε μου...
  Πόσο δίκιο είχε η μαμά τελικά.. Πόσο μεγάλα τα λόγια της και πόσο μικροί εμείς. Τώρα πια μεγαλώσαμε, το ζούμε και το καταλαβαίνουμε. Πέσαμε.. Θα σηκωθούμε. Έπεσες, να σηκωθείς. Αυτό ήθελε να σου πει η μαμά..
Είσαι ο ίδιος. Αλλά είσαι διαφορετικός.. 

Βασω Πατρωνη

Σ όλους αυτούς που αναρωτιούνται αν θα προχωρήσουν ποτέ ~ Θα το κανετε!

 

Ο καθένας αναρωτιέται αν θα προχωρήσει ποτέ.Ναι θα προχωρήσεις.

Θα σου πάρει λίγο χρόνο. Με τον όρο «λίγο χρόνο» εννοώ  πολύ καιρό.

Δεν θα είναι εύκολο. Στην πραγματικότητα, θα είναι πιθανώς το πιο δύσκολο πράγμα που θα πρέπει να περάσετε ποτέ.

Η μετάβαση είναι ακατάστατη. Είναι είτε να είσαι πολύ χαρούμενος είτε πολύ λυπημένος στις 3 το πρωί. Γέλια μέχρι να πονάει το στομάχι σας ή μέχρι να μην υπάρχουν περισσότερα δάκρυα για να φωνάξετε και να νιώθεις ότι είσαι νεκρός από μέσα.

Προχωρώντας είναι το κούνημα των χεριών σας και το σπάσιμο της φωνής σας όταν συνειδητοποιήσετε ότι δεν θα υπάρξει ποτέ το «εμείς» αλλά θα είναι «εγώ» ξανά.

Στην πορεία αναρωτιέσαι τι έκανες λάθος και γιατί απλά δεν ήταν αρκετά καλό γι 'αυτούς.

Αυτή η αλλαγή σημαίνει επίσης να τρώτε λιγότερο και να πίνετε περισσότερο αλκοόλ από ό, τι θα έπρεπε.

Σημαίνει επίσης να σταματήσετε ό,τι κάνετε και να σκεφτείτε αυτόν.Στην πραγματικότητα, θα σκεφτείς πολλά. Θα δείτε το αγαπημένο του εστιατόριο και θα τον σκεφτείτε. Θα ακούσετε το αγαπημένο τουτραγούδι και θα τον σκεφτείτε. Θα κοιτάξετε τον καφέ σας και η σκιά του καφέ θα μοιάζει με το χρώμα των ματιών του. Σε ένα σημείο θα είναι όλα όσα σκέφτεστε μόνο για εκείνον. Ξεκινά τη στιγμή που ξυπνάς και δεν τελειώνει ποτέ γιατί ακόμα και στα όνειρά σου θα σε στοιχειώνει.

Αλλά μια μέρα θα ξυπνήσετε και θα νιώσετε εντάξει. Την επόμενη μέρα θα αισθανθείτε κάτι περισσότερο από εντάξει, θα είστε εντάξει. Θα τον σκέφτεστε ακόμα, ναι. Αλλά πρόκειται για διαφορετικό τρόπο σκέψης. Θα είναι "όπου κι αν βρίσκονται, ελπίζω να είναι καλά,να περνάνε ωραία και να είναι χαρούμενοι" είδος σκέψης. Θα έχετε προχωρήσει. Θα έχετε επιβιώσει από αυτή την κόλαση. Θα τα ξεχάσετε σιγά σιγά αλλά σιγά-σιγά κάθε μέρα και ξεχνώντας μέχρι να φτάσετε σε σημείο να μην θυμάστε πιά. Αλλά πρέπει να αφήσετε τον εαυτό σας να βλαφτεί προτού μπορέσετε να θεραπευθείτε εσείς ,θυμηθείτε το αυτό!

Σε όλους αυτούς που αναρωτιούνται αν θα προχωρήσουν ποτέ στην ζωή τους, θα το κάνετε.  -Kristyy420

Ήσουν σταθμός στη ζωή μου , αλλά όχι ο τελευταίος

Και τώρα τι? Σε πονάει το γεγονός ότι προχώρησα μπροστά στην ζωή μου?

Λυπαμαι αλλά δεν θα εμένα για πάντα εδώ,να σε περιμένω..
Με παράτησες όχι μια.. Αλλά δύο φορές..

Παρολαυτα εγώ περίμενα σαν άλλην Πηνελόπη τον Οδυσσέα να ξαναεπιστρεψει..

Ως που μια μέρα ξύπνησα συνειδητοποιημενη για όλα.

Οτι δηλαδή δεν αξιζε η προσμονη, θα ήμουν εντελώς ανόητη αν εξακολουθουσα να μένω στασιμη και να κλαίω την τύχη μου που σε γνώρισα και καταντησα έτσι.. Μπορεί να ήσουν σημαντικός σταθμός στην ζωή μου, να με
σημάδεψες αλλά.. πάντα υπάρχει κάτι επόμενο, και ναι επιτέλους είμαι σε θέση να πω πως δεν έχω το παραμικρό αίσθημα για εσένα μέσα μου..

Σευχαριστω που μου διδαξες πόσο εγωιστες και ιδιοτελεις είναι οι άνθρωποι.. Πλέον δεν θα πέφτω τόσο εύκολα θύμα κανενος..

Ποτέ ξανά....

Δεσποινα Βάγια

Είσαι ελεύθερος όταν αγαπάς

Αλήθεια, ξέρεις πώς είναι να αγαπάς; Ειλικρινά με έχεις μπερδέψει.Δεν είναι δέσμευση η αγάπη.Αν πιστεύεις κάτι τέτοιο τότε δεν έχεις νιώσει ποτέ.Και είναι άσχημο να μην έχεις νιώσει ποτέ φίλε μου..Είναι μάθημα η αγάπη.Είναι ζωή.Είναι θάνατος.Είναι δάκρυα και χαρά.Εγωισμός και ισοπέδωση.Να ανάβεις και να σβήνεις, αλλά η φλόγα αυτή να μη φεύγει ποτέ..Είναι τόσο όμορφο να αγαπάς κάποιον..Όχι όμως απλό..
 Αν αγαπάς δε θες να φύγεις..Δε θες το χρόνο σου, δε θες να είσαι μακριά από τον άνθρωπό σου.Θες να εκμεταλλευτείς το κάθε λεπτό, το κάθε δευτερόλεπτο μαζί του, να μη χάσεις ούτε στιγμή.Θες να ονειρεύεστε μαζί και να κάνετε σχέδια για το αύριο.Να μιλάτε για τα πιο τρελά σας ταξίδια, πότε και πώς θα τα πραγματοποιήσετε μαζί.Θες να την κοιτάς μέσα στα μάτια και να χάνεσαι στον κόσμο της, σε αυτόν που κρύβει μέσα της, σε αυτόν που έπλασε και τον φυλάει μόνο για σένα.
  Κι αν έρθει η στιγμή που θα αμφιβάλεις αν νιώθει όπως εσύ;Το μόνο που ήθελες ήταν να νιώθει όπως εσύ και τώρα δεν είσαι σίγουρος..Ήσουν σε ένα σημείο που νόμιζες ότι όλα πήραν τον δρόμο τους και ξαφνικά όλα γυρίζουν ανάποδα σε μία στιγμή μέσα..Είσαι μαζί της..Με αυτή που σε νιώθει όπως κανείς άλλος..Το μόνο που θες είναι να σε αγαπάει..Αλλά τελικά απομακρύνεται..
 Έχεις προσπαθήσει να την κρατήσεις; Είσαι όντως ικανοποιημένος με τον εαυτό σου για όσα έχεις κάνει για αυτήν; Έχεις κάνει πράγματα να την κρατήσεις ή ακόμα περιμένει να τα δει; Οι καταστάσεις δε θα είναι ποτέ όπως θα τις ήθελες και το τάιμινγκ θα είναι πάντα λαθος, αλλά αυτό ακόμα σε σταματάει να της δείξεις τί είναι για σένα; Της έχεις δείξει έμπρακτα πόσα σημαίνει για σένα ή τα κρατάς για τον εαυτό σου;..
Και εκείνη ήταν εκεί..Όταν αγαπάς είσαι εκεί.Δε σε νοιάζει ποια σε κοίταξε αλλά αν σε κοιτάει αυτή..Αν την κρατάς να σε κοιτάει..Την κρατάς;
 Αν την αγαπάς δε θες τίποτα άλλο.Θες μόνο να δίνεις.Να είναι καλά.Να είσαι σίγουρος ότι δεν στερείται όσα αξίζει κι ότι μένει μαζί σου γιατί το αξίζεις κι εσύ να είσαι με έναν άνθρωπο τέτοιο..Όταν αγαπάς είσαι εκεί.Δίνεις τον εαυτό σου κι ας έχει στερέψει.Κι ας νιώθεις ότι σου τον έχουν πάρει ολόκληρο, εσύ ακόμα έχεις να δώσεις, κρατάς για να δώσεις.Όταν αγαπάς φέρνεις τον κόσμο ανάποδα, γίνεσαι τέρας και άγγελος μαζί.Βγάζεις τον πραγματικό σου εαυτό..Γίνεσαι ευάλωτος και δε σε νοιάζει γιατί ξέρεις ότι αυτή σου η πλευρά θα είναι προστατευμένη και μόνο δική σας.
 Αγαπάς για να είσαι ο εαυτός σου.Σε αγαπάω για να είμαι εγώ.Γιατί μαζί σου είμαι εγώ.Αν έχεις την παραμικρή αμφιβολία ότι δεν είσαι Εσύ μαζί μου φύγε..Δε μου αξίζεις.Τα θέλω όλα.Όταν αγαπάς τα δίνεις όλα.
 Όλα ή τίποτα μάτια μου,  κι αν όχι όλα τότε τίποτα..Αγάπη είναι να ζεις, να θες να το φωνάξεις, να τρελαίνεσαι και να σπαράζεις.Αγάπη είναι ζωή και θάνατος μαζί.Αν αγαπάς είσαι άνθρωπος, αν όχι δεν ξέρω τί...Αγάπη φίλε μου δεν είναι δέσμευση, το θες και το πονάς.Στην αγάπη είσαι Κέρβερος γι'αυτόν που αγαπάς..
 Αγάπη δεν είναι δέσμευση..Παράδεισος είναι..Αν αγαπάς να την κρατήσεις, να είναι σίγουρη για το "μαζί".Μην της το στερήσεις από έναν εγωισμό και μια αυταρέσκεια..Δε βγαίνεις από πάνω όταν κοντραρεσαι, αλλά όταν της κρατάς το χέρι σφιχτά, όταν το κλειδώνεις μέσα στο δικό σου χέρι για να μη φύγει, για να δούνε όλοι ότι δεν τους παίρνει ούτε να σκεφτούν να σου την πάρουν.
 Όταν αγαπάς είσαι ο εαυτός σου, όταν αγαπάς είσαι εσύ. Ο κόσμος να γκρεμίζεται εσύ γίνεσαι γέφυρα για να περάσει, γίνεσαι σκεπαστρο να την προστατεύει..Το φωνάζεις είσαι μαζί της, το φωνάζεις το όνειρο, το φωνάζεις να σε ακούσουν όλοι πόσο ευτυχισμένος είσαι..Δεν το κρύβεις, το παλεύεις μια ζωή να σε αγαπά..Δεν θα βρεις σαν εκείνη.Το ξέρεις..Μην την πονάς..Κι αν σε τεστάρει μη την εκθέσεις, αλλά δώσε της να καταλάβει ότι είσαι όντως εκεί.
 Όταν αγαπάς είσαι εκεί..Θες να σε κρατά σαν φυλαχτό..Όταν αγαπάς δεν ντρέπεσαι να ανοιχτείς και να διεκδικήσεις.Τα δίνεις όλα για τον άνθρωπο που τα έχει όλα και σου δίνει ακόμα περισσότερα, ίσως περισσότερα κι από όσα αξίζεις..
 Δεν είναι δέσμευση η αγάπη. Είναι η ελευθερία που ψάχνεις μία ζωή..Μη την αφήσεις να σου φύγει..

ΒΑΣΩ ΠΑΤΡΩΝΗ

"Οι ανθρώπινες σχέσεις ψυχοραγούν"

Στις μέρες μας, οι ερωτικές σχέσεις μόνο ερωτικές δεν είναι. Εχουμε χάσει το πραγματικό νόημα του έρωτος, σκόπιμα τον έχουμε υποβαθμίσει και τον έχουμε μετατρέψει σε κάτι ευήμερο και φευγαλέο.

Σε κάτι που πλέον δεν μπορεί να εξελίσσεται με την πρόφαση οτι δεν μπορούμε το μόνιμο και το σταθερό στη ζωή μας.

Θα σου παραθέσω εξαρχής την γνώμη μου πάνω σε αυτή την κατάσταση που όλο και διαιωνίζεται και είναι αρνητική.

 Διάκειμαι αντίθετα σε όλη αυτή την κυρίαρχη πεποίθηση που θέλει την ευχαρίστηση του σώματος, την ηδονική απόλαυση να μπαίνει πανω απ'ολους και από όλα.

Να καταπατά δυνατά και αυθεντικά αισθήματα , αγνές προθέσεις στα μάτια του άλλου.  Κακά τα ψέματα πρέπει να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα και να δούμε πως η ιδέα που έχουμε χτίσει γύρω από την "ξεπέτα" είναι απλα ένας μύθος. Ενας μύθος που τρώει σαν σαράκι τις ανθρώπινες σχέσεις. Δεν λέω πως απο μονές τους αυτές οι σχέσεις είναι εύκολο πράμα. Η δυσκολία τους έγκειται στην διαφορετικότητα που μας χαρακτηρίζει όλους.
 
Εκεί σας θέλω όμως. Εχουμε καθημερινά εκπαιδευτεί να αντέχουμε δυσκολίες και να ανεχόμαστε τοξικούς ανθρώπους στη ζωή μας. Γιατί το απωθημένο σου να το ξεσπάς στην προσωπική σου ζωή που αν μη τι άλλο θα μπορούσε αν ήταν αληθινή και βασιζόταν πάνω στην αμοιβαία ανταλλαγή συναισθήματων να αποτελεί την διέξοδο σου απο την καθημερινότητα.


Σπάνια πλέον θα αντικρίσεις ζευγαράκια στο δρόμο να περπατούν χέρι-χέρι και να καταλάβεις πως εδώ έχουμε κάτι αληθινό και υπαρκτό. Είναι αυτοι οι άνθρωποι που δεν θα μοιάζουν με αυτούς που θα δεις στο επόμενο τετράγωνο ,δεν θα έχουν κάνει τις επιλογές που επιτάσσουν τα social media σήμερα αλλά θα έχουν κάνει εκείνη την επιλογή που άξιζε την υπομονή, τον κόπο, την προσπάθεια.

Πρόκειται για τυπάκια αληθινά, κατασταλαγμένα, ευαίσθητες νεαρές καρδιές που δεν φοβήθηκαν να τολμήσουν και τελικά η ζωή, τους το ανταπέδωσε ,φέρνοντας δίπλα τους ανθρώπους που αξίζουν να αγαπηθούν και να αγαπήσουν.

 Κουβαλούν όμως πανω τους μεγαλο φορτίο, εκείνο της διάσωσης των ανθρωπίνων ερωτικών σχέσεων. Οι σχέσεις ψυχοραγούν και η διαφύλαξη της ακεραιότητας τους πρέπει να γίνει εντατική μέριμνα ολων μας.

Η πραγματική ευτυχία θα έρθει ξανά στα πρόσωπα όλων μας, όταν θα γνωρίζουμε οτι περπατάμε πανω σε στέρεες βάσεις και όχι αναμφίβολα αύριο.
Αυτά τα χρόνια υπήρχαν..λίγο πριν η τεχνολογία εισέλθει βίαια στη ζωή μας και αλλάξει ριζικά το πως βλέπουμε τα πράγματα. Συνεχώς μέσα απο αυτή επιζητούμε την ευρεία αποδοχή, μετρημένη σε "likes" και "αντιδράσεις".

Οι απαιτήσεις μας εκεί μας οδηγούν να έχουμε τρελές απαιτήσεις και στη ζωή μας, να αναζητούμε τα πολλά και να παραγκονίζουμε τα καλά. Πολλές κατακτήσεις, πολλές δήθεν σχέσεις, λίγο συναίσθημα, ανύπαρκτη η βαθύτητα. Κάποτε η παραπάνω πρόταση είχε εντελώς διαφορετική διατύπωση και αυτό το " κάποτε " χρονολογείται λίγο πριν το ανθρώπινο είδος καταστρέψει με την επιπολαιότητα και την ασυνειδησία του την αγάπη.

Απόλυτα προσωπική μου άποψη αλλά πλεον ο κόσμος χωρίζεται σε αυτούς που οι "ξεπετές" καθορίζουν τη ζωή τους και σε αυτους που επηρεάζονται και γίνονται ένα με την μάζα. Οι πρώτοι ίσως είναι εκείνοι που δεν τα έχουν βρεί με τον εαυτό τους, δεν έχουν καθίσει για λίγο να αναλογιστούν τι είναι αυτό που θέλουν, απο το να αναλώνονται καθημερινά σε ανούσιες καταστάσεις. Είναι εκείνοι που δεν έχουν αρκετή πίστη στον εαυτό τους και φοβούνται ευθύνες και υποχρεώσεις.

Ολοι έχουμε κάτι να δώσουμε σε αυτή τη ζωή. Κανένας μας δεν είναι ανώτερος ή κατώτερος ή καλύτερος ή πιο όμορφος και "μέσα στα πράγματα" απο κανέναν μας. Ολοι είμαστε διαφορετικοί και έχουμε εκείνο το κάτι που πρέπει να το επενδύσουμε σωστά. Διότι η ανάλωση σε κακής ποιότητας σχέσεις είναι μια κατάσταση ψυχοφθόρα που σου τριβιλίζει ο,τι απόθεμα ψυχής και αντοχής έχεις. Πάψε να υποστηρίζεις πως όλοι είναι ίδιοι και για μια φορά κάνε εσύ την διάφορα!

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΠΑΡΑΚΟΥ

Bond Street Watches Μια εταιρεία που αξίζει να γνωρίσετε !

Στο παρελθόν, εξετάσαμε πολλές μάρκες ρολογιών στο blog μας, αλλά ποτέ δεν έχουμε δει μια εταιρεία όπως η Bond Street.  

Οι Βρετανοί  που είναι εγκατεστημένοι στο Λονδίνο  έχουν την καλύτερη ποιότητα,  και προσφέρουν μια πολύ πιο προσιτή τιμή από αυτήν των άλλων μινιμαλιστικών ρολογιών στην αγορά. Συνήθως, αυτό θα ήταν περισσότερο από αρκετό για να θέλησουμε να προωθήσουμε ένα προϊόν στους αναγνώστες μας.

Αλλά δεν είναι μόνο η γοητεία και η κομψότητα που κάνουν τα Bond Street Watches ίσως τα καλύτερα μινιμαλιστικά ρολόγια στην αγορά φέτος. 

 Είναι το θάρρος του Marketing τους. Επικεντρωμένο στις όμορφες γυναίκες από όλη την υδρόγειο  προκειμένουν  να προωθήσουν τη νέα συλλογή Mayfair, σίγουρα κάνει την εταιρεία να ξεχωρίζει.

Οι Influencers και μοντέλα παρουσίασαν τα ρολόγια Bond Street στον κόσμο με τέτοιο τρόπο που ποτέ δεν είχε γίνει από μια εταιρεία παρακολούθησης, και σίγουρα απέδωσε.

Οι μάρκες ρολογιών με έδρα στο Λονδίνο είναι αγαπημένες από τους άντρες και τις γυναίκες οπαδούς, εξαιτίας του οτι δεν δείχνουν κανένα σημάδι διακοπής .... 
Για την εκστρατεία της Ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου ξεκίνησαν την ιστοσελίδα τους NSFW που ονομάζεται www.BondStreetAfterDark.com για να προχωρήσουν μαζί με το www.BondStreetWatches.com

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον κωδικό VALENTINESDAY για να διεκδικήσετε το 18% έκπτωση και στους δύο ιστότοπους 

Μπορείτε επίσης να δείτε τις ετικέτες Instagram φωτογραφίες τους εδώ για να δείτε περισσότερα από τη σέξι διαφημιστική τους καμπάνια

www.Instagram.com/bondstreetwatches

Ποιες είναι οι σκέψεις σας; Αφήστε ένα σχόλιο παρακάτω!

Μην επιτρέπεις να σε πληγώνουν.

Μην επιτρέπεις σε κανέναν να σε πληγώνει.

Μην επιτρέπεις να σε θυμούνται μόνο όταν σε έχουν ανάγκη.

Μην επιτρέπεις σε κανέναν να μπαίνει στη ζωή σου μόνο και μόνο με την προϋπόθεση να πάρουν κάτι από εσένα.

Δεν είσαι εκεί για κανέναν απ’ αυτούς.

Να έχεις το θάρρος να λες όχι όταν πρέπει και θράσος να τους αποστομώνεις όταν το αξίζουν.

Δεν είσαι διαθέσιμος για κανέναν που σε θυμάται μόνο όταν τον βολεύει. Μόνο για εκείνους που αξίζουν το χρόνο σου και το απέδειξαν πως ήταν εκεί και στα καλά και στα άσχημα για σένα.

Δεν είσαι κανενός το μαγαζάκι με την ταμπελίτσα ΄΄Ανοίξαμε και σας περιμένουμε΄΄. Για μερικούς να μην είσαι το ΄΄εδώ είμαι όποτε με χρειαστείς΄΄. Για μια φορά μάθε να μην είσαι, και δείξε τους ότι δεν θα’σαι.

Είσαι άτομο με αισθήματα, αξίες και πάνω απ’ όλα αξιοπρέπεια.

Δεν είσαι σκεύασμα, παιχνίδι για τα χέρια μερικών. Και αλίμονο τους αν σπάσεις στα χέρια τους, τότε θα κοπούν και ένα περισσότερο θα τους αξίζει. Και αυτό γιατί εσύ αξίζεις πολλά περισσότερα. Έχουν μάθει να σε θεωρούν δεδομένο και διαθέσιμο. Καιρός να ξεμάθουν..

Μην χαλαλίζεις τα συναισθήματα  και την καλοσύνη σου σκόρπια δεξιά και αριστερά περιμένοντας ανταπόδοση. Δεν είναι υποχρεωμένοι θα σου πουν…ούτε και συ όμως.

Αυτά που έχεις εσύ να δώσεις είναι ακριβά για να τα εκτιμήσουν φθηνοί άνθρωποι που έχουν μάθει να αρκούνται στο μέτριο. Μην συμβιβαστείς με τίποτα μέτριο, καλύτερα προτίμησε το λίγο, τουλάχιστον θα ξέρεις ότι δεν θα σου είναι αρκετό. Το μέτριο καμιά φορά ξεγελάει και σου δίνει την ψευδαίσθηση του πολύ. Η ζωή δεν μετριέται με το σταγονόμετρο.

Μην επιτρέπεις, λοιπόν, σε κανέναν να σου χαλάει την καλή σου διάθεση και να σου ξοδεύει την ενέργεια με το έτσι θέλω, ούτε το χαμόγελο, αλλά ούτε και το δάκρυ σου.

Κλείσε την πόρτα του ΄΄μαγαζιού΄΄ σου που όλοι έχουν μάθει να μπαινοβγαίνουν και γράψε μια ταμπέλα που να λέει πια: ΄΄Κλειστό΄΄.

Μαρία Φάκκα

Αντρικά αξεσουάρ που έχουμε παραμελήσει.

Έχεις κανονίσει να βγεις για καφέ ή ποτό και δεν ξέρεις τι να φορέσεις. 

Μετά από αρκετό ψάξιμο στην ντουλάπα σου, βρίσκεις τον συνδυασμό που θες αλλά 

κάτι σε χαλάει. Πάντα πιστεύεις ότι κάτι λείπει ή τουλάχιστον θα επιθυμούσες να 

ενισχύσεις το outfit σου. Η λύση είναι απλή και λέγεται αξεσουάρ. Ένα βραχιόλι 

στο χέρι, ένα κρεμαστό στον λαιμό ή ένα απλό ζευγάρι γυαλιά ηλίου είναι όλα ικανά 

να κάνουν οποιαδήποτε εμφάνιση να ξεχωρίσει. Υπάρχουν όμως πολλά ακόμη

 αξεσουάρ που ο μέσος άνδρας δεν προτιμάει. Παρακάτω λοιπόν είναι μια λίστα με 

όλα αυτά τα ξεχασμένα αξεσουάρ, τα οποία πρέπει σίγουρα κάποια στιγμή να φορέσεις.

  

 Ρολόι Τσέπης.

Το ρολόι τσέπης είναι ο βασιλιάς τον καλόγουστων ρολογιών. Έγινε γνωστό από τους 

Ευρωπαίους ηγεμόνες και πολιτικούς του 20ου αιώνα. Είναι ίσως ένα αξεσουάρ για πιο

 ‘ψαγμένους’ άλλα αν το φορέσεις, ξαφνικά σε γεμίζει ένα αίσθημα ολοκλήρωσης και 

ευγένειας. Αλλά αυτό που με συναρπάζει με τα ρολόγια τσέπης, είναι ότι μπορείς να τα 

τροποποιήσεις για να ταιριάζουν στην προσωπικότητα και το στυλ σου. Μπορείς να

 βάλεις εσωτερικά μια φωτογραφία των γονιών σου, μπορείς χαράξεις το όνομα σου ή 

την καταγωγή σου και άμα προτιμάς κάτι πιο extreme, ένα ρολόι τσέπης Game of 

Thrones ή πραγματικά οτιδήποτε αρέσει σε εσένα. Είναι λίγο ακριβά, αλλά είναι κάτι 

το εκλεπτυσμένο, που απεικονίζει τον εαυτό σου και πάει με οτιδήποτε αφορά κοστούμι,

 σακάκι και πουκάμισο. Αν ακόμη δεν σε έπεισα για το πόσο όμορφο είναι αυτό το 

 αξεσουάρ, μάθε ότι η μικρή τσέπη πάνω από την δεξιά τσέπη σε όλα τα τζιν και τα

παντελόνια, χρησίμευε για να τοποθετείς το ρολόι τσέπης σου. 

 

Δαχτυλίδι.

Το δαχτυλίδι είναι ένα σύμβολο δύναμης για τον άντρα. Από τα αρχαία χρόνια, το 

βρίσκουμε σε δάχτυλα βασιλιάδων, αυτοκρατόρων και ηγετών. Όπως και με το ρολόι

 τσέπης, το δαχτυλίδι πρέπει να αντανακλά αυτόν που το φοράει, για αυτό θα δεις πολλά 

σχέδια και παραλλαγές στην κατασκευή του για να μπορείς να επιλέξεις αυτό που 

ταιριάζει σε εσένα. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι για να φορέσεις δαχτυλίδι πρέπει να 

ακολουθείς πάντα τον χρυσό κανόνα: προτίμησε να φοράς ένα και φρόντισε να μην

 μπλέκεις τα χρώματα όπως ασημί με χρυσό. Τα πολλά δαχτυλίδια τραβάνε πολύ την 

προσοχή στα χέρια αντί στο πρόσωπο και στο σώμα σου. Αυτός είναι και ο λόγος που

οι αντρικές βέρες είναι συνήθως διακριτικές.

Μαντίλι Τσέπης.

 Ήρθε ο καιρός να το πούμε, το μαντίλι τσέπης είναι απίστευτο. Ένα μικρό κομμάτι 

ύφασμα στην τσέπη του σακακιού σου μπορεί να σε κάνει να ξεχωρίσεις από τους 

απλούς κοστουμάτους. Όλες οι αποχρώσεις είναι αποδεκτές αλλά για τον νέο και 

αρχάριο, καλό είναι να ξεκινήσει με ένα άσπρο. Ακόμα και να το βαρεθείς, θυμήσου 

ότι υπάρχουν πάνω από πενήντα τρόποι για να το φοράς, οπότε μην διστάζεις να 

πειραματιστείς. Και για όλους εσάς τους δύσπιστους που δεν συμφωνούν, έχω να πω 

ένα πράγμα: Ο μισητός εχθρός της γραβάτας και νυν πρωθυπουργός της χώρας μας, 

Αλέξης Τσίπρας φοράει εδώ και αρκετό καιρό ένα λευκό μαντίλι στο σακάκι του. 

Εφόσον ο άνθρωπος που αρνείται να συμβαδίσει με το dress code της Ευρώπης, φοράει

μαντίλι τσέπης γιατί δεν το δοκιμάζεις και εσύ;

Τιράντες.

Οι τιράντες είναι το αξεσουάρ του εργάτη, του άντρα που έχει δουλέψει, που έχει φάει

 την ζωή με το κουτάλι. Φωτεινό παράδειγμα είναι όλα τα Western και οι παλιές 

Ελληνικές ταινίες. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή είσαι φοιτητής ή επειδή δουλεύεις

 σε γραφείο, δεν μπορείς να δοκιμάσεις αυτό το αξεσουάρ. Βγαίνουν σε πολλά χρώματα

 και σχέδια για να ταιριάζουν με όλα τα πουκάμισα σου. Παράλληλα με την γοητεία, οι

 τιράντες κάνουν καταπληκτικά την δουλεία τους, δηλαδή να κρατάνε το παντελόνι στην

  θέση του, πολλές φορές καλύτερα και από ζώνη. Το αν θα τις φοράς μέσα ή έξω από το

 πουκάμισο, είναι καθαρά στο δικό σου γούστο αλλά θα το πω ξανά, μην φοβάσαι να 

πειραματιστείς.

Κασκόλ.

Γιατί νομίζεται ότι οι γυναίκες έχουν πολλές παραλλαγές του κασκόλ (πασμίνα, 

μαντίλα, φουλάρι); Επειδή είναι χρήσιμο και ταιριάζει με όλα. To κασκόλ ξεκίνησε

 στην Κίνα επί αυτοκράτορα Cheng ως κομμάτι της εμφάνισης του αυτοκρατορικού

 στρατού. Σήμερα, πέρα από την χρήση του ως αξεσουάρ που ζεσταίνει τους χειμερινούς

 μήνες, είναι και το αξεσουάρ που ολοκληρώνει μια εμφάνιση. Η απλή εμφάνιση του 

δερμάτινου μπουφάν, αποκτά μια πιο ώριμη όψη τη πρόσθεση του κασκόλ. Αντίστοιχα 

οποιαδήποτε άλλη εμφάνιση μπορεί να εμπλουτιστεί με ένα απλό κομμάτι ύφασμα γύρω

 από τον λαιμό σου. Τέλος, αν ακόμα διστάζεις στην ιδέα του κασκόλ, σκέψου ότι: 

 

α) Βγαίνει σε χιλιάδες σχέδια και χρώματα.

β) Πάει με όλα τα είδη ντυσίματος όπως τυπικό, αθλητικό, casual και νυχτερινό.

γ) Αν είσαι με κοπέλα που θες να ‘ρίξεις’ και κρυώνει, μπορείς πάντα να την τυλίξεις 

με τον κασκόλ σου και να την ζεστάνεις στην αγκαλιά σου. Δοκιμασμένο κόλπο ?!

 

 

Richard Constandine Allan.

Να προσέχεις τί υπόσχεσαι"

Μεγάλο πράγμα οι υποσχέσεις..Πρέπει να τις κρατάς για τους λίγους. Για αυτούς τους λίγους που τις αξίζουν..Για αυτούς τους ελάχιστους που αξίζουν να τις πραγματοποιήσεις..Για αυτόν τον Έναν άνθρωπο για τον οποίο θα έφερνες το φεγγάρι λίγο πιο κοντά στη γη, για αυτόν που θα έφερνες τον κόσμο ανάποδα και που τα αστέρια θα ζήλευαν το πώς καταφέρνεις να λάμπουν τα μάτια του με όσα κάνεις για να είναι ευτυχισμένος.

Μεγάλη υπόθεση οι υποσχέσεις..Δεν είναι να τις σκορπάς εδώ κι εκεί..Δεν είναι λόγια της στιγμής και του αέρα που λες για να γλυτώσεις καταστάσεις ή καυγάδες..Δεν είναι λόγια που χαρίζεις άσκοπα για να ανακουφίσεις για λίγο τον πόνο του άλλου ή να ζωντανέψεις τις ελπίδες του..Είναι πράξεις.

Πράξεις που μιλούν και για κάποιους σημαίνουν πολλά..Σημαίνουν πόσο αξίζει να χαρίζονται σε κάποιον. Πόσο αξίζει να τηρούν τις δικές τους υποσχέσεις ακόμα κι αν εσύ δεν τις άκουσες ποτέ..Δεν τις άκουσες γιατί σου τις ψιθύρισαν όταν κοιμόσουν..Ή τις έδωσαν στους εαυτούς τους για να μη σε δούνε ποτέ ξανά όπως σε είδαν τότε..Τότε που λύγισες..Τότε που δεν μπορούσες..Τότε που σε λύγισαν..

Δεν τις άκουσες γιατί τις είδες. Ναι μάτια μου τις είδες.. Τις είδες όταν παράτησαν τα πάντα για να είναι μαζί σου..Όταν κάθε μέρα έδιναν και έδεναν τον εαυτό τους σε εσένα, με εσένα, για σένα. Σε εκείνη την έκπληξη στα γενέθλια σου που δεν την περίμενες. Ακόμα κι εκείνο το βράδυ που μαλώσατε κι εκείνοι έφυγαν..Έφυγαν γιατί υποσχέθηκαν να μη σε πληγώσουν με λόγια βαριά και τα κράτησαν μέσα τους. Να παλέψουν τους δαίμονες τους μόνοι τους για να μην παλεψεις εσύ..

Για να μη σε ρίξουν σε αυτή την άσκοπη μάχη που τέλος δεν έχει, αλλά εκείνοι πάντα πρέπει να τη δίνουν με αυτούς τους δαίμονες..

Εσύ πόσο τηρείς τις υποσχέσεις σου; Είσαι εντάξει με τον εαυτό σου; Με τη συνείδησή σου; Νιώθεις καλά με το να δίνεις υποσχέσεις και να μη τις κρατάς, αλλά να περιμένεις από τον άλλον να τηρήσει τις δικές του για να είσαι εσύ ευχαριστημένος; Σημαίνουν πολλά για κάποιους ανθρώπους οι υποσχέσεις που τους δίνεις.. Νιώθουν ότι μπορούν να βασιστούν πάνω σου..

Νιώθουν ότι νοιάζεσαι για εκείνους όπως νοιάζονται για σένα. Νιώθουν ότι επιτέλους δεν βρίσκουν σε έναν μόνιμο και ανένδοτο τοίχο αλλά πως βρίσκονται σε μία αμοιβαία αγκαλιά.. Μέσα στην οποία φωλιάζουν και ξέρουν ότι όλα θα πάνε καλά.. Γιατί ξέρουν ότι θα δωθουνε αλλά θα αξίζει, γιατι δε θα είναι μόνοι τους σε αυτό.. Μη δίνεις υποσχέσεις που δεν μπορείς να τηρήσεις.. Μη δίνεις υποσχέσεις που νομίζεις ότι μπορείς να τηρήσεις. Υποσχέσου πράγματα που σίγουρα θα δώσεις..Που σίγουρα θα κάνεις.

Που σίγουρα θα πεις και θα δείξεις.
 Δεν είναι κρίμα να κρέμεται κάποιος από σένα κι εσύ να τον κρεμάς αντί να τον σώζεις;..

Βάσω Πατρώνη

(Δεν) Γράφω για σένα.

Ανέκαθεν σκεφτόμουν πολύ και ανέλυα τα πάντα γύρω μου σε σημείο,οι σκέψεις μου να επηρεάζουν την ψυχολογία μου. Το τελευταιο διάστημα εθιστικα στην αποτύπωση κάθε ειδους σκέψης που άλλοτε θα κατακλιζει το μυαλό μου και άλλοτε θα το πυροδοτεί για κάτι νεο.

 

 Κάτι νεο να γραφτεί και πρωτα να λυτρώσει εμένα την ίδια απο τον κλοιό των συναισθημάτων μου. Να αποτελέσει για λίγο ευκαιρία διαφυγής απο την σκληρή πραγματικότητα.

 Γράφω για μένα , να νιώσω εγώ καλά με τον εαυτό μου και ενώ γράφω το συζητάω μέσα μου ρίχνω στο τραπέζι όλες τις πιθανές λύσεις και το αντιμετωπίζω.

Αρχισα να γράφω απο τοτε που μπήκες στη ζωή μου και αποτελούσες κομμάτι όμορφο και ερωτευσιμο ,φευγαλέο και εθιστικο της καθημερινότητας μου. Χείμαροι συναισθημάτων πως να συγκρατηθούν σε ένα μυαλό που έχει τοσα πολλά να σκεφτεί. Ηταν όλα πολύτιμα, γιαυτό τα αποτύπωσα στο ημερολόγιο μας.

 Σ αυτό έγραφα για μας.

 Δεν ήθελα να μην έχω κάτι χειροπιαστό και να αναπολώ τις στιγμές μας όταν δεν θα ήσουν συντροφιά μου εκείνα τα αξημέρωτα βραδιά. Βλέπεις δεν ήξερα αν όλο αυτό θα έβγαζε κάπου. Δεν ήθελα όσα με έκανες να νιώθω και να σκέφτομαι να ξεχαστούν και να βυθιστούν στον πάτο των θυμήσεων.

 Η ιστορία μας σύντομη μετρημένη στα 3' λεπτα που καπνίζεις το τσιγάρο σου και μετά με πετάς σαν αποτσιγάρο. Επιλέγω όμως να κρατήσω την απόλαυση που σου χάρησα. Ημουν εκεί διαθέσιμη για σένα άμεσα σε άλλες τόσες πολλές. 

Δεν με ένιωσες όμως  ουτε για λίγο ,δεν είδες οτι εγώ ξεπουλούσα οτι είχα για την δική σου σημασία. Δεν ήμουν ενα απλό αποτσίγαρο τι κι αν έτσι πίστεψες. Πλεον δεν θέλεις να εχεις καμία ανάμειξη με το παρελθόν σου έμαθα. Μπορεί απο την ζωή μου να έφυγαν άνθρωποι ειτε το ήθελα ειτε όχι αλλά η καρδιά μου δεν είναι παιχνιδι. 

Εδώ που τα λέμε δεν είναι θέμα καρδιάς μονο αλλά είναι περισσότερο θέμα επιλογής. Επέλεξα να είσαι μια ανάμνηση όμορφη όσο άσχημο και αν ηταν το τέλος μας. Πέρασε πολύς καιρός.

Βλέπεις μόλις και εγώ τώρα συνηδητοποίησα οτι μετα απο τόσο καιρό γράφω για σένα. Μπορώ να το κάνω και η θύμηση σου, γλυκό χαμόγελο στα χείλη μου. Παράξενο. Αρχισα  να γράφω για μένα και το μυαλό μεταπήδησε αβίαστα στο δικό μας κεφάλαιο και όλα εκφράστηκαν τόσο αβίαστα λες και πνιγόντουσαν στο μέσα μου.

Να πάρει πάλι η αδυναμία μου να ελέγχω τις σκέψεις μου με οδήγησε εκεί που είχα καιρό να πάω.

Δεσποινα Μπαρακου