Ο καθένας αναρωτιέται αν θα προχωρήσει ποτέ.Ναι θα προχωρήσεις.
Θα σου πάρει λίγο χρόνο. Με τον όρο «λίγο χρόνο» εννοώ πολύ καιρό.
Δεν θα είναι εύκολο. Στην πραγματικότητα, θα είναι πιθανώς το πιο δύσκολο πράγμα που θα πρέπει να περάσετε ποτέ.
Η
μετάβαση είναι ακατάστατη. Είναι είτε να είσαι πολύ χαρούμενος είτε πολύ
λυπημένος στις 3 το πρωί. Γέλια μέχρι να πονάει το στομάχι σας ή μέχρι
να μην υπάρχουν περισσότερα δάκρυα για να φωνάξετε και
να νιώθεις ότι είσαι νεκρός από μέσα.
Προχωρώντας
είναι το κούνημα των χεριών σας και το σπάσιμο της φωνής σας όταν
συνειδητοποιήσετε ότι δεν θα υπάρξει ποτέ το «εμείς» αλλά θα είναι «εγώ»
ξανά.
Στην πορεία αναρωτιέσαι τι έκανες λάθος και γιατί απλά δεν ήταν αρκετά καλό γι 'αυτούς.
Αυτή η αλλαγή σημαίνει επίσης να τρώτε λιγότερο και να πίνετε περισσότερο αλκοόλ από ό, τι θα έπρεπε.
Σημαίνει
επίσης να σταματήσετε ό,τι κάνετε και να σκεφτείτε αυτόν.Στην
πραγματικότητα, θα σκεφτείς πολλά. Θα δείτε το αγαπημένο του εστιατόριο
και θα τον σκεφτείτε. Θα ακούσετε το αγαπημένο τουτραγούδι
και θα τον σκεφτείτε. Θα κοιτάξετε τον καφέ σας και η σκιά του καφέ θα
μοιάζει με το χρώμα των ματιών του. Σε ένα σημείο θα είναι όλα όσα
σκέφτεστε μόνο για εκείνον. Ξεκινά τη στιγμή που ξυπνάς και δεν
τελειώνει ποτέ γιατί ακόμα και στα όνειρά σου θα σε στοιχειώνει.
Αλλά μια
μέρα θα ξυπνήσετε και θα νιώσετε εντάξει. Την επόμενη μέρα θα
αισθανθείτε κάτι περισσότερο από εντάξει, θα είστε εντάξει. Θα τον
σκέφτεστε ακόμα, ναι. Αλλά πρόκειται για διαφορετικό τρόπο σκέψης.
Θα είναι "όπου κι αν βρίσκονται, ελπίζω να είναι καλά,να περνάνε ωραία
και να είναι χαρούμενοι" είδος σκέψης. Θα έχετε προχωρήσει. Θα έχετε
επιβιώσει από αυτή την κόλαση. Θα τα ξεχάσετε σιγά σιγά αλλά σιγά-σιγά
κάθε μέρα και ξεχνώντας μέχρι να φτάσετε σε σημείο
να μην θυμάστε πιά. Αλλά πρέπει να αφήσετε τον εαυτό σας να βλαφτεί
προτού μπορέσετε να θεραπευθείτε εσείς ,θυμηθείτε το αυτό!
Σε όλους αυτούς που αναρωτιούνται αν θα προχωρήσουν ποτέ στην ζωή τους, θα το κάνετε. -Kristyy420
