Ενα αοριστο τέλος

Εμείς οι δύο μωρό μου δεν έχουμε τελειώσει..

Ξέρω πως είσαι αλλού, ίσως το πας και σοβαρά.. Όμως δεν με ενδιαφέρει.

Στη ζωήν μου έχω μάθει να διεκδικω όσα θέλω, να μην το βάζω κάτω.

Για χάρη σου έφτασα στο απόλυτο μηδέν, αυτοκαταστραφηκα.

Έχεις ιδέα πως είναι να παλεύεις με το τέρας της κατάθλιψης?

Περνάνε οι μέρες, περνάνε οι νύχτες, και εγώ εμενα εκεί κοιτάζοντας το υπερπεραν.

Αδιαφορο και καθαρό σαρκικο σεξ μόνο και μόνο για να μην σε σκέφτομαι, στο μυαλό μου το έβλεπα ως εκδίκηση αυτό.

Έχω προσπαθήσει αμέτρητες φορές να σε βγάλω απτο μυαλό μου, να πείσω τον εαυτό μου πως σε μισώ,ποιον κοροιδευω όμως..

Βαθιά μέσα μου ξέρω πως σε θέλω ακόμα. Κάθε μέρα ξυπνάω και κοιμάμαι με την σκέψη σου.

Σε μπλοκαρα στα σοσιαλ, όμως δεν μπορώ να σε μπλοκάρω στο μυαλό μου..

Δεν αντεχα να σε βλέπω σε φώτο μαζί της..

Οχι από ζήλια.. αλλα από σπαραγμο.

Ως αντίποινα βρήκα κάποιον στην ηλικία μου, όπως μου έλεγαν όλοι να κάνω.

Δεν τον αγάπησα ποτέ..

Και ξέρεις πόσο κράτησε αυτή η σχέση?

Λιγότερο από οτι η δική μας ιστορία..

Μπλεκω επιτηδευμενα με λάθος ανθρώπους, έτσι ώστε να λέω στον εαυτό μου πως ήσουν ο καλύτερος..

 Και ας μην ήσουν. Όσο μιλούσαμε, ένιωθα η πιο ευτυχισμένη κοπέλα στον κόσμο, ανυπομονουσα να βρεθούμε μόνοι μας,να σε δω, να σε αγκαλιασω, να σε φιλησω,ακόμη και να σου δοθω..

 Μια μέρα όμως θα ξανασυναντηθουμε αγάπη μου.. Δεν έχουμε τελειώσει εμείς οι δύο..

Δέσποινα Βάγια