"Το Καλοκαίρι μου"

-Άκου!!
-Τί πράγμα;
-Αυτό!
-Ποιο μωρό μου;;
-Αυτή τη σιωπή..Ησυχία... Επιτέλους.. Ήλιος, ζέστη, θάλασσα, διακοπές, νέα όνειρα, ταξίδια..άλλος κόσμος, άλλη ζωή. Δεν έχεις έγνοιες, δεν έχεις υποχρεώσεις, μοναδική ανησυχία το τί ώρα θα ξυπνήσεις ώστε να μην είναι πολύ νωρίς ούτε και πολύ αργά μην έχεις χάσει κάτι. Να είσαι ξεκούραστος και να έχεις όλη τη μέρα μπροστά σου!

Τις αγαπώ αυτές τις μέρες. Να βρέχω τα πόδια μου στη θάλασσα, να χώνω τα δάχτυλα μου στην καυτή άμμο μέχρι να μην την αντέχω πια. Τσιπουρακι το μεσημέρι σε αυτό το γραφικό μαγαζακι δίπλα στη θάλασσα και το βράδυ να γίνεσαι τύφλα από τις μπύρες, παγωμένες μπύρες μήπως σβήσει αυτή η κάψα και η ένταση μέσα στη ζάλη του αλκοόλ.

Δε σβήνει όμως..Είναι στη φύση της να μένει εκεί. Μέσα σε κάθε γέλιο, μέσα σε κάθε φιλί, μέσα σε κάθε δάκρυ, σε κάθε αγκαλιά, σε όλες τις φωτογραφίες που κειτονται άπειρες στην προσπάθειά μας να κρατήσουμε ζωντανές όσες περισσότερες εικόνες μπορούμε, οσες πιο πολλές αναμνήσεις, σε όλα τα ποτά κ τα ξενύχτια που με πιάνει πονοκέφαλος και μόνο να τα σκέφτομαι αλλά ακόμα κι έτσι τα θέλω πολύ και ανυπομονώ γι'αυτά. Μένει εκεί!

Αυτά τα ατελείωτα βράδια κάτω από τα αστέρια..Πόσο γραφική γίνομαι..Το ξέρω..αλλά αχ!..Αυτά τα ατελείωτα βράδια κάτω από τα αστέρια. Να καθόμαστε αγκαλιά στην άκρη της παραλίας.Εγώ κουρνιασμενη μέσα στο στήθος σου προσπαθώντας να ξεκλέψω κάποια σπίθα από τη ζέστη σου κι εσύ να με κρατάς σαν να είμαι ότι πολυτιμότερο έχεις στον κόσμο, να μη σου σπάσω, να μην σου πάθω κάτι, όπως τώρα..ξέρεις!Κι εκεί σε κάθε μας φιλί να μένει αυτή η γεύση της αλμύρας, που έχει πρωταγωνιστικό ρόλο εκείνες τις μέρες.

Να κάνουμε σχέδια για ταξίδια. Πού θα μας έβγαζε πάλι το επόμενο φεγγάρι; Κάθε νύχτα και πιο καθαρό, πιο μεγάλο, πιο όμορφο να καθρεφτίζεται στα μάτια σου. Νιώθεις ότι δε σου λείπει τίποτα...Ξέρεις πόσο καιρό περίμενα να το νιώσω αυτό;..
-Πώς σου ήρθαν όλα αυτά βρε αγάπη μου τώρα; Χειμώνας ακόμα.. Όλα αυτά το Καλοκαίρι;..
-Όλα αυτά Εσύ..

Βάσω Πατρωνη